Μάθημα 5: Κλίσεις στα Κορεάτικα: Παρελθόν, Παρόν, Μέλλον

Πατήστε εδώ για ένα Σετ Εργασιών που συνοδεύει αυτό το μάθημα

Πατήστε εδώ για ένα δωρεάν PDF αυτού του μαθήματος.

Αυτό το μάθημα είναι επίσης διαθέσιμο σε  Español,  Français,  Русский,  Português,  Nederlands και  Deutsch

Είναι διαθέσιμα τα παρακάτω βίντεο προκειμένου να ενδυναμώσουν τις έννοιες που διδάσκονται σε αυτό το μάθημα: Εξάσκηση Προτάσεων, Υπαγόρευση

 

 

Λεξιλόγιο

Το λεξιλόγιο χωρίζεται σε ουσιαστικά, ρήματα, επίθετα και επιρρήματα για λόγους ευκολίας.

Πατήστε την Ελληνική λέξη για να δείτε περισσότερες πληροφορίες και παραδείγματα αυτής της λέξης σε χρήση (πιθανότατα να μην μπορείτε να καταλάβετε την γραμματική μέσα στις προτάσεις σε αυτό το σημείο, αλλά είναι καλό να εξοικειώνεστε και να παρατηρείτε τα παραδείγματα όσο προχωράτε με τα μαθήματα σας).

Εδώ μπορείτε να βρείτε ένα αρχείο PDF που παρουσιάζει όλες αυτές τις λέξεις και έξτρα πληροφορίες.

Ουσιαστικά:
동생 = μικρότερος αδερφός/αδερφή

남동생 = μικρότερος αδερφός

여동생 = μικρότερη αδερφή

형 = μεγαλύτερος αδερφός

오빠 = μεγαλύτερος αδερφός

누나 = μεγαλύτερη αδερφή

언니 = μεγαλύτερη αδερφή

삼촌 = θείος

이모 = θεία (από την μεριά της μητέρας)

고모 = θεία (από την μεριά του πατέρα)

아저씨  = μεγαλύτερος άντρας μη συγγενής

아주머니 = μεγαλύτερη γυναίκα μη συγγενής

할아버지 = παππούς

할머니 = γιαγιά

친구 = φίλος

사진 = εικόνα

안경 = γυαλιά

비밀 = μυστικό

비 = βροχή

가게 = κατάστημα/μαγαζί

박물관 = μουσείο

가스 레인지 = κουζίνα (αερίου)

오리 = πάπια (το ζώο)

꼬리 = ουρά

공 = = μπάλα

Ρήματα:
기대하다 = προσμένω/περιμένω (απρφ)

건너다 = διασχίζω (απρφ)

던지다 = πετώ (κάτι - απρφ)

싫어하다 = απεχθάνομαι (απρφ)

떠나다 = φεύγω (απρφ)

농담하다 = αστειεύομαι (απρφ)

공부하다 = μελετώ (απρφ)

Επίθετα:
지루하다 = είμαι βαρετός (απρφ)

마르다 = είμαι λεπτός (για άνθρωπο - απρφ)

멀다 = είμαι μακριά (απρφ)

마르다 = είμαι στεγνός (απρφ)

비슷하다 = είμαι παρόμοιος (απρφ)

싫다 = δεν είμαι καλός (απρφ)

오래되다 = είμαι παλιός (για πράγματα - απρφ)

배고프다 = είμαι πεινασμένος / πεινάω (απρφ)

Επιρρήματα και Άλλες Λέξεις:
오늘 = σήμερα

어제 = χθες

내일 = αύριο

모레 = μεθαύριο

년 = χρόνος/έτος

일 = μέρα

시간 = ώρα/χρόνος

Μέρες της Εβδομάδας:
월요일 = Δευτέρα
화요일 = Τρίτη
수요일 = Τετάρτη
목요일 = Πέμπτη
금요일 = Παρασκευή
토요일 = Σάββατο
일요일 = Κυριακή

Υπάρχουν 1050 λέξεις στην Ενότητα 1. Όλες οι καταχωρήσεις συνοδεύονται από ένα αρχείο ήχου. Μπορείτε να κατεβάσετε όλα αυτά τα αρχεία σε ένα πακέτο εδώ.

Για να αποστηθίσετε αυτές τις λέξεις καλύτερα, δοκιμάστε να χρησιμοποιήσετε το δικό μας  Memrise tool.

Ίσως θέλετε επίσης να δοκιμάσετε να ακούσετε όλες τις λέξεις σε επανάληψη σε αυτό το Βίντεο Εξάσκησης Λεξιλογίου.

 

 

Πώς λέμε “Εγώ” ή “εμένα” στα Κορεάτικα

Καταρχάς, να ξεχωρίσουμε την διαφορά ανάμεσα στο “Εγώ” και το “εμένα/μου” στα Ελληνικά. Αυτό είναι κάτι που ποτέ δεν είχα συνειδητοποιήσει μέχρι που άρχισα να μαθαίνω Κορεάτικα καθώς θα καταλάβετε ότι το να μαθαίνεις μία ξένη γλώσσα θα διευρύνει πολύ την κατανόηση της μητρικής σας γλώσσας και των γλωσσών γενικότερα. Στα Ελληνικά το “Εγώ” και το “εμένα/μου/με” έχουν το ίδιο νόημα (αναφέρονται στο ίδιο πρόσωπο) αλλά διαφέρουν ως προς την χρήση. Όταν ο ομιλητής είναι το υποκείμενο της πρότασης, δηλαδή θέλουμε να δείξουμε ποιος κάνει την πράξη, χρησιμοποιούμε – ή, πιο συχνά στα Ελληνικά, εννοούμε – το “Εγώ”. Όταν ο ομιλητής είναι το αντικείμενο της πρότασης (ή άλλος προσδιορισμός), δηλαδή θέλουμε να δείξουμε ποιόν επηρεάζει η πράξη, χρησιμοποιούμε το “εμένα” ή, τους αδύναμους τύπους του, “μου” ή “με”. Για παράδειγμα:

(Εγώ) σε αγαπώ (“Εγώ” είναι το υποκείμενο της πρότασης)
(Εσύ) με αγαπάς (“με” είναι το αντικείμενο της πρότασης)

Στα Κορεάτικα, η ίδια λέξη χρησιμοποιείται για να πούμε “Εγώ” ή “εμένα”. Δηλαδή δεν υπάρχει διαφορά στην Κορεάτικη λέξη είτε χρησιμοποιείται ως υποκείμενο είτε ως αντικείμενο. Ωστόσο, θυμηθείτε ότι διαφορετικά μόρια θα πρέπει να προστεθούν σε αυτές τις λέξεις.

Παρ’ όλο που η Κορεάτικη λέξη για το “εγώ/εμένα” δεν αλλάζει βάσει της χρήσης του σε μία πρόταση, αλλάζει βάσει του βαθμού ευγένειας μιας πρότασης. Για παράδειγμα:

저 σημαίνει “εγώ/εμένα” και χρησιμοποιείται σε επίσημες καταστάσεις
나 σημαίνει “εγώ/εμένα” και χρησιμοποιείται σε φιλικές καταστάσεις

Το ~는 μπορεί να προστεθεί στο 저 και το 나 για να υποδείξει ότι το “εγώ” είναι το υποκείμενο μιας πρότασης. Για παράδειγμα:
저는
나는
(Επίτηδες δεν σας παρέχω παραδείγματα επειδή δεν έχετε μάθει ακόμα σωστές κλίσεις. Επιτέλους σε αυτό το μάθημα θα μάθετε σχετικά με αυτές)

Το ~를 μπορεί να προστεθεί στο 저 και το 나 για να υποδείξει ότι το “εμένα/μου/με” είναι το αντικείμενο της πρότασης. Για παράδειγμα:
저를
나를
(Επίτηδες δεν σας παρέχω παραδείγματα επειδή δεν έχετε μάθει ακόμα σωστές κλίσεις. Επιτέλους σε αυτό το μάθημα θα μάθετε σχετικά με αυτές)

Το ~가μπορεί να προστεθεί στο 저 και το 나 για να υποδείξει ότι το “εγώ” είναι το υποκείμενο μιας πρότασης. Έχουμε ήδη συζητήσει εν συντομία την διαφορά ανάμεσα στα ~이/가 και ~은/는 στο  Μάθημα 2. Η διαφορά ανάμεσα σε αυτά τα μόρια είναι λεπτή και παίρνει χρόνια να την κατανοήσουμε πλήρως. Θα συζητήσουμε τις διαφορές τους περαιτέρω στα  Μαθήματα 17 και  22  αλλά αυτό δεν είναι άμεσα σημαντικό αυτήν την στιγμή. Αυτό που είναι σημαντικό είναι να θυμάστε ότι όταν προστίθεται το ~가, το 나 αλλάζει σε 내 και το 저 αλλάζει σε 제. Για παράδειγμα:

내가
제가
(Επίτηδες δεν σας παρέχω παραδείγματα επειδή δεν έχετε μάθει ακόμα σωστές κλίσεις. Επιτέλους σε αυτό το μάθημα θα μάθετε σχετικά με αυτές)

Στο μάθημα παρακάτω, όλες οι προτάσεις είναι κλιμένες σε φιλικό στιλ. Επομένως όλα τα παρακάτω παραδείγματα χρησιμοποιούν το φιλικό “나” ή “내.” Σε αυτό το μάθημα μην ανησυχείτε για τον βαθμό ευγένειας, αλλά απλά επικεντρωθείτε στις πληροφορίες που παρουσιάζονται. Στο  επόμενο μάθημα, θα μάθετε περισσότερα για τον επίσημο και φιλικό λόγο, και θα δείτε να χρησιμοποιούνται τα “저” και “제”.

 

 

Πώς λέμε “Εσύ” ή “εσένα”

Ίσως έχετε παρατηρήσει ότι ακόμα δεν σας έχω δείξει μία από τις πιο κοινές λέξεις. Το ξέρω ότι ακούγεται περίεργο αλλά η λέξη “εσύ” δεν χρησιμοποιείται συχνά στα Κορεάτικα. Οι Κορεάτες το αποφεύγουν με έναν αριθμό τρόπων:

1. Τις περισσότερες φορές, χρησιμοποιούμε την θέση κάποιου (συνήθως της δουλειάς του) όταν αναφερόμαστε ή μιλάμε για αυτούς. Για παράδειγμα, αφεντικό (부장님), διευθυντής (교장선생님), υποδιευθυντής (교감선생님), Κ. Όνομα (για έναν δάσκαλο) (Όνομα선생님), πελάτης (고객님), επισκέπτης (손님), 회장님/사장님 (διευθυντής εταιρείας).
2. Είναι πολύ κοινό στα Κορεάτικα να αναφερόμαστε σε ανθρώπους με τους οποίους είμαστε κοντά ως μέλη της οικογένειας. Για παράδειγμα, 오빠 σημαίνει “μεγαλύτερος αδερφός” (όταν είσαι γυναίκα). Αλλά ακόμα κι αν κάποιος δεν είναι πραγματικά ο μεγαλύτερος αδερφός, μπορούμε να τον φωνάζουμε ‘오빠’ αν είναι κοντινός μας φίλος.
3. Μπορείτε συνήθως να προσφωνήσετε οποιαδήποτε γυναίκα ή άντρα που φαίνεται πολύ γέρος “γιαγιά” και “παππού” (할머니/할아버지). Αλλά εκτός από αυτήν την περίπτωση, δεν φωνάζουμε κάποιον άλλον ως μέλος της οικογένειας μας εκτός αν είναι πολύ κοντινός μας άνθρωπος.
4. Μπορούμε συνήθως να προσφωνήσουμε οποιονδήποτε άγνωστο άντρα ή γυναίκα που δεν γνωρίζουμε ως ‘아저씨’ (για άντρες) και ‘아주머니’ (για γυναίκες).
5. Σε φιλικές καταστάσεις, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την λέξη “너.” Το ~는 και το ~를 μπορούν να προστεθούν στο “너” όταν το “εσύ” είναι το υποκείμενο της πρότασης ή το “εσένα” είναι το αντικείμενο αντίστοιχα. Αν προστεθεί το ~가 στο ~너, τότε το τελευταίο αλλάζει σε “네가.” Προκειμένου να ξεχωρίσουμε την προφορά ανάμεσα στα “네가” και “내가” (τα οποία, επί της ουσίας, θα έπρεπε να έχουν την ίδια προφορά), το “네가” προφέρεται ως “νι-γκα” (“knee-ga”).
6. Μπορούμε επίσης να χρησιμοποιήσουμε την λέξη “당신” η οποία σημαίνει “εσύ”. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτήν την λέξη όταν μιλάμε σε οποιονδήποτε, αλλά οι Κορεάτες την χρησιμοποιούν εξαιρετικά σπάνια. Οι περισσότεροι που την χρησιμοποιούν είναι ξένοι και το κάνουν απλά επειδή είναι συνηθισμένοι (από την δική τους γλώσσα) να λένε “εσύ” σε μία πρόταση.

 

 

Βασική Κλίση: Παρελθόν, Παρόν, Μέλλον

Όπως έχουμε αναφέρει σε κάθε μάθημα μέχρι στιγμής – κάθε πρόταση που έχετε μάθει μέχρι τώρα δεν είχε κλιθεί. Όλες οι προτάσεις που είχατε μάθει μέχρι τώρα δεν θα χρησιμοποιούνταν στα Κορεάτικα επειδή δεν είναι κλιμένες. Πίστευα ότι χρειαζόσασταν να ξέρετε βασική δομή προτάσεων πριν μάθετε πώς να κλίνετε. Τα καλά νέα, ωστόσο, είναι ότι οι κλίσεις στα Κορεάτικα είναι πιο εύκολες απ’ ότι σε άλλες γλώσσες (συμπεριλαμβανομένων των Ελληνικών!)

 

 

Σημαντική σημείωση πριν να ξεκινήσετε

Αυτό το μάθημα θα σας δείξει πώς να κλίνεται ρήμα στο παρελθόν/παρόν/μέλλον στην πιο βασική μορφή. Παρ’ όλο που όλες αυτές οι εγκλίσεις είναι γραμματικά σωστές, σπάνια χρησιμοποιούνται σε μια συζήτηση. Αυτή η μορφή συχνά ονομάζεται “μορφή ημερολογίου” επειδή χρησιμοποιείται συνήθως όταν κάποιος γράφει στον εαυτό του σε ένα ημερολόγιο. Χρησιμοποιείται επίσης όταν γράφουμε τεστ, βιβλία (όχι διαλόγους όμως), ερευνητικές εργασίες, άρθρα εφημερίδας, άρθρα περιοδικών και γενικά όταν κάποιος δεν απευθύνεται/μιλάει/γράφει σε συγκεκριμένο κοινό. Κάποιες φορές ονομάζεται “απλή μορφή.”

Αν χρησιμοποιείτε αυτήν την μορφή σε μία πρόταση, πρέπει να χρησιμοποιείτε το φιλικό “나,” καθώς αυτή η κλίση θεωρείται φιλική. Ως τέτοια, καθ’ όλη την διάρκεια του μαθήματος, θα δείτε την λέξη “나” να χρησιμοποιείται για το “Εγώ”. Ωστόσο, όπως ανέφερα, αυτή η μορφή κλίσης χρησιμοποιείται σε εκτυπώσεις (βιβλία, εφημερίδες, περιοδικά, κλπ…) Όταν γίνεται αυτό, η πρόταση δεν είναι ούτε επίσημη ούτε ανεπίσημη – καθώς απλά αναφέρει γεγονότα. Όταν χρησιμοποιείται ως τέτοια, κανένας συγκεκριμένος άνθρωπος δεν θεωρείται ο ομιλητής, και ο λόγος δεν απευθύνεται σε κανέναν. Επομένως, γενικά δεν βλέπεται ούτε το “저” ούτε το “나” σε αυτήν την μορφή των Κορεάτικων, και δεν υπάρχει ανάγκη να θεωρούμε αυτά τα κείμενα ούτε επίσημα ούτε φιλικά.

Είναι δυνατόν ότι αυτή η “απλή” ή “ημερολογιακή” μορφή να χρησιμοποιηθεί σε συζήτηση, αλλά είναι πιο πιθανόν να ακούσετε μία από τις κλίσεις που θα συζητηθούν στο  επόμενο μάθημα. Παρ’ όλο που η απλή μορφή δεν είναι πολύ κοινή στην συζήτηση, η ίδια η κλίση είναι πάρα πολύ σημαντική αν θέλετε να καταλάβετε πιο σύνθετες έννοιες γραμματικής αργότερα ή να μάθετε να διαβάζετε τις περισσότερες εκτυπωμένες μορφές Κορεάτικων (βιβλία, εφημερίδες, κλπ…) Θα μάθετε τις πιο σημαντικές κλίσεις για συζήτηση στο επόμενο μάθημα, αλλά σας συστήνω ανεπιφύλακτα να καταλάβετε τις κλίσεις που παρουσιάζονται σε αυτό το μάθημα πρώτα.

Τα μόνα τμήματα του λόγου που κλίνονται στα Κορεάτικα είναι τα ρήματα και τα επίθετα (και το 이다). Καθώς ήδη ξέρετε, μία πρόταση πρέπει πάντα να τελειώνει είτε σε ρήμα είτε σε επίθετο είτε στο 이다.

Ας δούμε πώς να κλίνουμε ρήματα και επίθετα στο παρελθόν, παρόν και μέλλον. Οι αντίστοιχοι χρόνοι που χρησιμοποιούμε στα Ελληνικά είναι ο Αόριστος, ο Ενεστώτας και ο (Στιγμιαίος) Μέλλοντας οπότε μες τα μαθήματα μας θα δείτε πολύ συχνά να αναφέρονται έτσι (παρ’ ότι δεν είναι αυτά τα πραγματικά τους ονόματα) προς χάριν διευκόλυνσης.

 

 

Ρήματα
Παροντικός Χρόνος (Ενεστώτας)

Όταν η τελευταία συλλαβή της ρίζας τελειώνει σε σύμφωνο, προστίθεται το ~는다 στην ρίζα της λέξης:

먹다 = 먹는다 = τρώω (먹 + 는다)
닫다 = 닫는다 = κλείνω (닫 + 는다)

Παραδείγματα:

나는 문을 닫는다 = Κλείνω την πόρτα
나는 밥을 먹는다 = Τρώω ρύζι

Όταν η τελευταία συλλαβή της ρίζας τελειώνει σε φωνήεν, προστίθεται το ~ㄴστην τελευταία συλλαβή και ακολουθείται από το 다

배우다 = 배운다 = μαθαίνω (배우 + ㄴ다)
이해하다 = 이해한다 = καταλαβαίνω (이해하 + ㄴ다)
가다 = 간다 = πηγαίνω (가 + ㄴ다)

Παραδείγματα:
나는 친구를 만난다 = Συναντώ έναν φίλο
나는 그것을 이해한다 = Το καταλαβαίνω αυτό
나는 한국어를 배운다 = Μαθαίνω Κορεάτικα
나는 집에 간다 = Πηγαίνω σπίτι

Παρελθοντικός χρόνος (Αόριστος)

Πριν το μάθετε αυτό, πρέπει να ξέρετε κάτι σημαντικό. Η Κορεάτικη γραμματική βασίζεται στο να προσθέτουμε καταλήξεις κατευθείαν πάνω στα ρήματα ή τα επίθετα για να δημιουργήσουμε ένα συγκεκριμένο νόημα. Για παράδειγμα, νωρίτερα στο μάθημα είδατε πώς το ~는다 ή το ~ㄴ다 μπορούν να προστεθούν στην ρίζα ενός ρήματος προκειμένου να κλίνουμε αυτό το ρήμα στον Ενεστώτα.

Εκατοντάδες έννοιες γραμματικής (όχι μόνο κλίσεις, αλλά έννοιες που αποκτούν νόημα μέσα σε προτάσεις) δημιουργούνται προσθέτοντας συγκεκριμένες καταλήξεις στην ρίζα των ρημάτων και των επιθέτων. Θα μάθετε σχετικά με αυτά σε μετέπειτα μαθήματα καθώς προχωράτε με τις σπουδές σας. Για παράδειγμα, τα ακόλουθα είναι μια μικρή λίστα καταλήξεων που μπορούν να προστεθούν στην ρίζα των ρημάτων και των επιθέτων για να δημιουργήσουν διαφορετικά νοήματα:

• ~기 για να δημιουργήσουν το ουσιαστικό ενός ρήματος ή επιθέτου (Μάθημα 29)
• ~아/어서 για να δώσουμε εξήγηση (Μάθημα 37)
• ~(으)시 για να αποδώσουν ευγένεια (Μάθημα 39)
• ~(으)세요 για να δώσουμε εντολή (Μάθημα 40)
• ~자 για να προτείνουμε κάτι (Μάθημα 44)
• ~아/어야 하다 για να υποδείξουμε ότι κάποιος πρέπει να κάνει κάτι (Μάθημα 46)
• ~ㄴ/는다고 για να παραθέσουμε κάποιον (Μάθημα 52)

Η λίστα θα μπορούσε να συνεχίζει για πολλές καταλήξεις ακόμα.

Παρατηρήστε ότι κάποιες από αυτές τις έννοιες γραμματικής προϋποθέτουν την προσθήκη του “~아/어.” Πολλές έννοιες γραμματικής (ή κλίσεις, ή οτιδήποτε άλλο) απαιτούν την προσθήκη του  “~아/어” στην ρίζα του ρήματος ή του επιθέτου. Παρατηρήστε ότι η “κάθετος” υποδεικνύει ότι πρέπει να διαλέξετε στο τί προστίθεται στην ρίζα. Σε μερικές περιπτώσεις είναι το “~아”, ενώ σε άλλες είναι το “~어”. Παρακάτω είναι ο κανόνας που ακολουθούμε για να διαλέξουμε ανάμεσα στο “~아” ή το “~어”:

• Αν το τελευταίο φωνήεν της ρίζας είναι ㅏ ή ㅗ (αυτό περιλαμβάνει και τις σπάνιες περιπτώσεις όπου το τελευταίο φωνήεν είναι τοㅑ ή το ㅛ) προσθέτουμε το ~아 ακολουθούμενο από το υπόλοιπο της γραμματικής έννοιας (Η μόνη εξαίρεση είναι το “하.” Αν η τελευταία συλλαβή σε μία ρίζα είναι το “하“,τότε πρέπει να προστεθεί το ~여στην ρίζα ακολουθούμενο από το υπόλοιπο της γραμματικής έννοιας, αντί για το  ~아).
• Αν το τελευταίο φωνήεν στην ρίζα είναι οτιδήποτε άλλο εκτός των ㅏ ή ㅗ προσθέτουμε το ~어 ακολουθούμενο από το υπόλοιπο της γραμματικής έννοιας

Όταν κλίνουμε στον παρελθοντικό χρόνο, πρέπει να προσθέσουμε το “~았/었다” στην ρίζα της λέξης (ή το 였다 στην περίπτωση του 하다). Ακολουθώντας τον παραπάνω κανόνα, το ~았다 προστίθεται σε λέξεις όπου το τελευταίο φωνήεν είναι το ㅗ ή το ㅏενώ το ~었다 προστίθεται σε λέξεις όπου το τελευταίο φωνήεν είναι οτιδήποτε άλλο εκτός των ㅏ ή ㅗ. Τέλος, το ~였다 προστίθεται στις λέξεις όπου η τελευταία συλλαβή είναι το “하.” Για παράδειγμα:

나는 밥을 먹다 = Τρώω ρύζι (προσέξτε ότι αυτή η πρόταση είναι άκλιτη)
Το τελευταίο φωνήεν της ρίζας είναι το ㅓ. Δεν είναι ούτε ㅏ ούτε ㅗ. Οπότε, προσθέτουμε το 었다 στην ρίζα:
나는 밥을 먹었다 = Έφαγα ρύζι (먹 + 었다)

나는 문을 닫다 = Κλείνω την πόρτα (προσέξτε ότι αυτή η πρόταση είναι άκλιτη)
Το τελευταίο φωνήεν στην ρίζα είναι ㅏ. Οπότε, προσθέτουμε το 았다 στην ρίζα:
나는 문을 닫았다 = Έκλεισα την πόρτα (닫 + 았다)

나는 창문을 열다 = Ανοίγω το παράθυρο (προσέξτε ότι αυτή η πρόταση είναι άκλιτη)
Το τελευταίο φωνήεν της ρίζας είναι τοㅕ. Δεν είναι ούτε ㅏ ούτε ㅗ. Οπότε, προσθέτουμε το 었다 στην ρίζα:
나는 창문을 열었다 = Άνοιξα το παράθυρο (열 + 었다)

나는 한국어를 공부하다 = Μελετώ Κορεάτικα (προσέξτε ότι αυτή η πρόταση είναι άκλιτη)
Το τελευταίο φωνήεν στην ρίζα είναι하. Οπότε, προσθέτουμε το ~였다στην ρίζα:
나는 한국어를 공부하였다 = Μελέτησα Κορεάτικα (공부하 + 였다)

Αυτό που το κάνει όλο αυτό σύνθετο (γι’αρχή) είναι ότι για ρήματα που έχουν την τελευταία συλλαβή να τελειώνει σε φωνήεν (συμπεριλαμβανομένου του 하다), το ~았다/었다 ενσωματώνεται στην ίδια την ρίζα, βάσει του ακόλουθου κανόνα:

• 아 + 아 = 아 (παράδειγμα: 가 + 았다 = 갔다)
• 오 + 아 = 와 (παράδειγμα: 오+ 았다 = 왔다)
• 우 + 어 = 워 (παράδειγμα: 배우+ 었다 = 배웠다)
• 이 + 어 = 여 (παράδειγμα: 끼+ 었다 = 꼈다)
• 어 + 어 = 어 (παράδειγμα: 나서 + 었다 = 나섰다)
• 여 + 어 = 여 (παράδειγμα: 켜다 + 었다 = 켰다)
• 하 + 여 = 해 (παράδειγμα: 공부하다 + 였다 = 공부했다)
  Παρόλο που το 하 + 여 μπορεί να γραφτεί ως “해,” υπάρχουν ορισμένες καταστάσεις (συνήθως επίσημα έγγραφα) όπου θα δείτε να χρησιμοποιείται το “하여” αντί για το “해.” Αυτό συμβαίνει πολύ σε  πινακίδες στον δρόμο.
• Λέξεις όπου το τελευταίο φωνήεν είναι το “ㅡ” (για παράδειγμα:잠그다) είναι σύνθετες και θα τις δούμε στο  Μάθημα 7.

 

Πολλοί άνθρωποι με έχουν ρωτήσει πώς ενσωματώνω τα ~아/어 σε σύνθετα φωνήεντα όπως τα ㅠ, ㅑ, ㅔ, κλπ… ;” Θα καταλάβετε με τον καιρό ότι η ρίζα σχεδόν όλων των ρημάτων και των επιθέτων στα Κορεάτικα δεν τελειώνει σε αυτά τα σύνθετα φωνήεντα. Οι πιο κοινές λέξεις που μπορώ να σκεφτώ που τελειώνουν σε ένα τέτοιο σύνθετο φωνήεν είναι οι:

바래다 (ξεθωριάζω)
매다 (δένω)
메다 (κουβαλάω κάτι στον ώμο μου)

Με αυτές τις λέξεις (και άλλες σαν αυτές), ισχύει ο ίδιος κανόνας όπως παραπάνω. Δηλαδή, το τελευταίο φωνήεν δεν είναι ㅏ ή ㅗ, οπότε πρέπει να προσθέσουμε το “어” ακολουθούμενο από την οποιαδήποτε κατάληξη. Με αυτά τα σύνθετα φωνήεντα δεν είναι απαραίτητο να ενσωματώσουμε την κατάληξη στην ρίζα. Και οι δύο μορφές (ενσωματωμένη και μη) θα είναι σωστές.

Για παράδειγμα:

바래 + 었다 = 바랬다 ή 바래었다
매다 + 었다 = 맸다 ή 매었다
메다 + 었다 = 멨다 ή 메었다

Εδώ είναι μια πιο αναλυτική αναφορά:

가다 = πηγαίνω – απρφ
Το τελευταίο φωνήεν στην ρίζα είναι ㅏ. Οπότε, προσθέτουμε το 았다 στην ρίζα:
나는 박물관에 가았다
Αλλά, επειδή η ρίζα τελειώνει σε φωνήεν, το았다 μπορεί να ενσωματωθεί με το 가:
나는 박물관에 갔다 = Πήγα στο μουσείο

오다 = έρχομαι – απρφ
Το τελευταίο φωνήεν στην ρίζα είναιㅗ. Οπότε, προσθέτουμε το 았다 στην ρίζα:
삼촌은 가게에 오았다
Αλλά, επειδή η ρίζα τελειώνει σε φωνήεν, το았다 μπορεί να ενσωματωθεί με το오:
삼촌은 가게에 왔다 = Ο θείος (μου) ήρθε στο μαγαζί

배우다 = μαθαίνω – απρφ
Το τελευταίο φωνήεν στην ρίζα είναι τοㅜ. Οπότε προσθέτουμε το 었다 στην ρίζα.
오빠는 영어를 배우었다
Αλλά, επειδή η ρίζα τελειώνει σε φωνήεν, το었다μπορεί να ενσωματωθεί με το우:
오빠는 영어를 배웠다 = Ο μεγαλύτερος αδερφός (μου) έμαθε Αγγλικά

던지다 = πετάω (κάτι) -απρφ
Το τελευταίο φωνήεν στην ρίζα είναι τοㅣ. Οπότε προσθέτουμε το 었다 στην ρίζα.나는 공을 던지었다
Αλλά, επειδή η ρίζα τελειώνει σε φωνήεν, το었다μπορεί να ενσωματωθεί με το지:
나는 공을 던졌다 = Πέταξα την μπάλα

건너다 = διασχίζω-απρφ
Το τελευταίο φωνήεν στην ρίζα είναι τοㅓ. Οπότε προσθέτουμε το 었다 στην ρίζα.나는 길을 건너었다
Αλλά, επειδή η ρίζα τελειώνει σε φωνήεν, το었다μπορεί να ενσωματωθεί με το너:
나는 길을 건넜다 = Διέσχισα τον δρόμο

만나다 = συναντώ-απρφ
Το τελευταίο φωνήεν στην ρίζα είναι τοㅏ. Οπότε προσθέτουμε το았다στην ρίζα.나는 친구를 만나았다
Αλλά, επειδή η ρίζα τελειώνει σε φωνήεν, το았다 μπορεί να ενσωματωθεί με το나:
나는 친구를 만났다 = Συνάντησα φίλους

공부하다 = μελετώ-απρφ
Το τελευταίο φωνήεν στην ρίζα είναι το하. Οπότε προσθέτουμε το였다στην ρίζα.
나는 한국어를 공부하였다
Αλλά το하 και το 여 μπορούν να ενσωματωθούν στο 해:
나는 한국어를 공부했다 = Μελέτησα Κορεάτικα

 

 

Μελλοντικός Χρόνος (Μέλλοντας)

Ο Μέλλοντας είναι εύκολος και είναι η προσθήκη του “~겠다” στην ρίζα της λέξης. Αντίθετα από τις κλίσεις του Ενεστώτα και του Αόριστου, με τον Μέλλοντα δεν υπάρχει διαφορά αν η ρίζα τελειώνει σε φωνήεν ή σύμφωνο. Για παράδειγμα:

나는 먹다 = Τρώω (άκλιτο)
나는 먹겠다 = Θα φάω

나는 가다 = Πηγαίνω (άκλιτο)
나는 가겠다 =Θα πάω

나는 배우다 = Μαθαίνω (άκλιτο)
나는 배우겠다 = Θα μάθω

Δύο ρήματα που κλίνονται συχνά στον Μέλλοντα χωρίς να έχουν μελλοντική έννοια είναι το 알다(ξέρω – απρφ) και το 모르다(δεν ξέρω-απρφ). Δεν θέλω να κάνω προτάσεις-παραδείγματα (επειδή θα ήταν πολύ σύνθετες σε αυτό το σημείο), αλλά θα ήταν καλό να θυμάστε ότι οι λέξεις 알다 και 모르다 κλίνονται συχνά ως 알겠다 και 모르겠다. Παρόλο που κλίνονται στον Μέλλοντα, αυτές οι δύο λέξεις χρησιμοποιούνται τυπικά για να εκφράσουν ότι κάποιος ξέρει/δεν ξέρει κάτι στο παρόν.

Επίσης παρατηρήστε ότι η κατάληξη της κλίσης συχνά θα αλλάξει βάσει των διαφορετικών βαθμών ευγενείας που θα μάθετε στο  επόμενο μάθημα.

Δείτε τον παρακάτω πίνακα που δείχνει αναλυτικά τα ρήματα στις παρελθοντικές, παροντικές και μελλοντικές μορφές τους:

Ρήμα	Ρίζα	Παρελθοντικός Χρόνος	Παροντικός Χρόνος	Μελλοντικός Χρόνος
먹다	먹	먹었다	먹는다	먹겠다
닫다	닫	닫았다	닫는다	닫겠다
배우다	배우	배웠다	배운다	배우겠다
가다	가	갔다	간다	가겠다
이해하다	이해하	이해했다	이해한다	이해하겠다
오다	오	왔다	온다	오겠다
던지다	던지	던졌다	던진다	던지겠다

 

 

 

Επίθετα
Παροντικός Χρόνος (Ενεστώτας)

Μάθατε προηγουμένως ότι πρέπει να προσθέσετε το ~ㄴ/는다 στην ρίζα ενός ρήματος προκειμένου να το κλίνεται στον Ενεστώτα. Προκειμένου να κλίνουμε ένα επίθετο στον Ενεστώτα δεν χρειάζεται να κάνουμε τίποτα! Απλά αφήστε το επίθετο ως έχει, και είναι ήδη κλιμένο στον παροντικό χρόνο. Μερικά παραδείγματα:

그 선생님은 아름답다 = Αυτή η δασκάλα είναι όμορφη
그 길은 길다 = Αυτός ο δρόμος είναι μακρύς
나의 손은 크다 = Η παλάμη μου είναι μεγάλη

 

 

Παρελθοντικός Χρόνος (Αόριστος)

Προκειμένου να κλίνουμε τα επίθετα στον παρελθοντικό χρόνο, πρέπει να ακολουθήσουμε τον ίδιο κανόνα που ακολουθήσαμε όταν κλίναμε το ρήμα στον Αόριστο. Γι’ άλλη μια φορά, ο κανόνας έχει ως εξής:

Πρέπει να προσθέσουμε το 았다 ή το 었다 στην ρίζα μιας λέξης.Το 았다 προστίθεται σε λέξεις όπου το τελευταίο φωνήεν είναι ㅗ ή ㅏ, και το 었다  προστίθεται σε λέξεις όπου το τελευταίο φωνήεν είναι οτιδήποτε άλλο εκτός απόㅏ ή ㅗ. Για παράδειγμα:

그 길은 길었다 = Αυτός ο δρόμος ήταν μακρύς (길 + 었다)
그 음식은 맛있었다 = Αυτό το φαγητό ήταν νόστιμο (맛있 + 었다)
그 선생님은 좋았다 = Αυτός ο δάσκαλος ήταν καλός (좋 + 았다)
그 식당이 오래되었다 = Αυτό το εστιατόριο είναι παλιό*** (오래되 + 었다)

Η έννοια του “오래되다” δεν είναι “παλιό” με κακιά, αρνητική έννοια. Αντίθετα, υποδεικνύει μόνο ότι κάτι υπάρχει εδώ και πολύ καιρό και τώρα είναι “παλιό.” Ένας πιο ακριβής τρόπος για να πούμε ότι κάτι είναι “παλιό και φθαρμένο” είναι να χρησιμοποιήσουμε την λέξη “낡다”. Προσέξτε να μην την μπερδέψετε με την λέξη “늙다”, η οποία αναφέρεται σε έναν “μεγάλο’ (παλιό) άνθρωπο.

Αυτό είναι λίγο σύνθετο για τώρα, αλλά παρόλο που το ~었다 προστίθεται στο  되 για να φτιάξει το “되었다”, αυτό μπορεί να παραβλεφθεί. Ωστόσο, σε αυτό το μάθημα δεν εστιάζουμε σε αυτήν την χρήση, οπότε μην ανησυχείτε γι’ αυτό για τώρα. Θα μάθετε περισσότερα για το  되다 σε μετέπειτα μαθήματα. Δείτε  Μάθημα 9 ή  Μάθημα 14 για την χρήση του ‘되다.’

Επίσης, ενώ το  되다 χρησιμοποιείται και κλίνεται συχνά ως ρήμα, σε αυτήν την περίπτωση, το 오래되다 είναι επίθετο. Το οποίο σημαίνει ότι (αντίστοιχα με άλλους τρόπους που μπορεί να αλλάξει όταν χρησιμοποιείται με άλλες γραμματικές έννοιες), το ~ㄴ μπορεί να προστεθεί για να περιγράψει ένα ουσιαστικό που ακολουθεί.

Για παράδειγμα: 우리는 오래된 집에 갔다 = Εμείς πήγαμε στο παλιό σπίτι

Όπως και με τα ρήματα, αν το τελευταίο γράμμα της ρίζας είναι φωνήεν, το ~았다/었다 μπορεί να ενσωματωθεί στην ίδια την ρίζα:

이것은 비쌌다 = Αυτό ήταν ακριβό (비싸 + 았다)
그 남자는 잘생겼다 = Αυτός ο άντρας ήταν όμορφος (잘생기 + 었다)
그 사람은 뚱뚱했다 = Αυτό το άτομο ήταν χοντρό (뚱뚱하 + 였다)

 

 

Μελλοντικός Χρόνος (Μέλλοντας)

Το να κλίνουμε επίθετα στον μέλλοντα είναι το ίδιο με το να κλίνουμε ρήματα στον μέλλοντα. Το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να προσθέσετε το겠다 στην ρίζα του επιθέτου:

나는 행복하겠다 = Θα είμαι χαρούμενος
그것은 맛있겠다 = Αυτό το πράγμα θα είναι νόστιμο
나는 배고프겠다 = Θα πεινάω (θα είμαι πεινασμένος)

Γενικά, δεν είναι μόνο ότι αυτή η βασική μορφή είναι σπάνια σε συζήτηση, αλλά, επίσης, οι Κορεάτες δεν χρησιμοποιούν επίθετα στον μέλλοντα τόσο συχνά, οπότε θα είναι σπάνιο να συναντήσετε αυτές τις μορφές.

Δείτε τον παρακάτω πίνακα που δείχνει αναλυτικά μερικά επίθετα στις παρελθοντικές, παροντικές και μελλοντικές μορφές τους:

Επίθετο	Ρίζα	Παρελθοντικός Χρόνος	Παροντικός Χρόνος	Μελλοντικός Χρόνος
행복하다	행복하	행복했다	행복하다	행복하겠다
비싸다	비싸	비쌌다	비싸다	비싸겠다
길다	길	길었다	길다	길겠다
맛있다	맛있	맛있었다	맛있다	맛있겠다
낡다	낡	낡았다	낡다	낡겠다

 

 

 

Κλίνοντας το 있다 και 있다

Το있다 είναι μία από τις πιο σύνθετες και πολύπλευρες λέξεις στα Κορεάτικα. Δυστυχώς, είναι επίσης μία από τις πιο κοινές λέξεις. Είναι συχνά δύσκολο για τους σπουδαστές μιας γλώσσας να καταλάβουν πλήρως κάποιες από τις πιο κοινώς χρησιμοποιούμενες λέξεις της γλώσσας που μελετάνε. Για παράδειγμα, κάποιος Έλληνας ίσως θεωρήσει ότι το άρθρο “το” είναι από τις πιο εύκολες λέξεις που μπορεί να υπάρχουν καθώς χρησιμοποιείται πολύ συχνά. Ωστόσο, αν προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε την έννοια και χρήση του σε έναν Κορεάτη, θα καταλάβουμε πολύ γρήγορα ότι είναι πιο πολύπλοκο απ’ ότι φαίνεται

Το있다 μπορεί να είναι επίθετο, ή μπορεί να είναι ρήμα. Το αν είναι επίθετο ή ρήμα εξαρτάται από την χρήση του.

Όταν θέλουμε να πούμε ότι κάποιος “έχει” κάτι, το 있다 είναι επίθετο. Μάθαμε αυτές τις προτάσεις στο  Μάθημα 2:

나는 펜이 있다 = Έχω ένα στυλό
나는 차가 있다 = Έχω ένα αμάξι
나는 가방이 있다 = Έχω μία τσάντα

Επειδή το 있다 θεωρείται επίθετο, ακολουθούμε τον κανόνα για την κλίση του επιθέτου στον Ενεστώτα – δηλαδή δεν κάνουμε τίποτα και αφήνουμε το επίθετο ως έχει. Οπότε αυτές οι τρεις προτάσεις παραπάνω είναι κλιμένες άψογα και γραμματικά σωστές.

Όταν το 있다 χρησιμοποιείται για να υποδείξει ότι κάτι/κάποιος “βρίσκεται σε μία τοποθεσία”, είναι και πάλι επίθετο. Είναι δύσκολο να πούμε περισσότερα σε αυτό το σημείο αλλά μάθατε αυτές τις προτάσεις στο Μάθημα 2:

나는 은행 안에 있다 = Είμαι μέσα στην τράπεζα
개는 집 안에 있다 = Το σκυλί είναι μέσα στο σπίτι
고양이는 의자 밑에 있다 = Η γάτα είναι κάτω από την καρέκλα

Γι’ άλλη μια φορά να πούμε ότι, επειδή η χρήση του있다 εδώ λαμβάνεται ως επίθετο, ακολουθούμε τον κανόνα για την κλίση επιθέτων στον Ενεστώτα – δηλαδή, και πάλι, δεν κάνουμε τίποτα και αφήνουμε το επίθετο ως έχει. Οπότε αυτές οι τρεις προτάσεις παραπάνω είναι, και πάλι, κλιμένες άψογα και γραμματικά σωστές.

Ωστόσο, η χρήση του 있다 είναι πολύ πιο σύνθετη από αυτές τις δύο απλές έννοιες. Το있다 έχει πολλές χρήσεις. Για την ακρίβεια, υπάρχουν φορές που το 있다 θεωρείται ρήμα. Σε αυτό το σημείο, η κατανόηση σας των Κορεάτικων δεν είναι αρκετά καλή για να δούμε τέτοιου είδους προτάσεις επειδή δεν έχετε μάθει σημαντικά σημεία γραμματικής ακόμη. Αυτό που θέλω να θυμάστε προς το παρόν είναι ότι το있다  μπορεί να είναι ρήμα, και επομένως, κλίνεται ως ρήμα μερικές φορές. Άρα, παρόλο που οι προτάσεις παραπάνω με το 있다 είναι κλιμένες σωστά, υπάρχουν φορές όπου η σωστή κλήση του 있다 στην “απλή” μορφή θα είναι있는다.

Το 있다 θεωρείται ρήμα όταν ένα άτομο (ή ζώο) δεν “βρίσκεται” απλά σε μία τοποθεσία, αλλά “μένει” σε μία τοποθεσία ή κατάσταση για κάποια διάρκεια χρόνου. Η διαφορά ανάμεσα στο επίθετο “있다” (που υποδεικνύει ότι κάποιος “βρίσκεται” σε μία τοποθεσία) και το ρήμα “있다” (που υποδεικνύει ότι κάποιος “μένει” σε μία τοποθεσία ή κατάσταση) είναι αρκετά δυσνόητη.

Παρακάτω είναι κάποιοι σύνθετοι τρόποι που το 있다 μπορεί να θεωρηθεί ρήμα. Σε καμία περίπτωση δεν χρειάζεται να τα καταλάβετε αυτά τώρα. Θα τα δείτε όταν φτάσετε στα αντίστοιχα μαθήματα στις σπουδές σας:

• Στο Μάθημα 14  όταν το ~아/어 있다 χρησιμοποιείται για να δώσει την παθητική φωνή ενός ρήματος
• Στο  Μάθημα 18  όταν το ~고 있다 χρησιμοποιείται για να δείξει ότι κάποιος συνεχίζει να κάνει κάτι
• Στο Μάθημα 40  όταν λέμε σε κάποιον να μείνει σε συγκεκριμένο μέρος ή κατάσταση
• Στο  Μάθημα 44  όταν το ~자 χρησιμοποιείται για να προτείνουμε να μείνουμε σε ένα μέρος

Το να καταλάβουμε αυτό το μάθημα είναι το δυσκολότερο βήμα για να μάθουμε Κορεάτικα. Το εννοώ πραγματικά. Αν καταφέρετε να περάσετε αυτό το μάθημα, σχεδόν όλα όσα θα μάθετε από δω και στο εξής θα ανατρέχουν στις αρχές που διδαχθήκατε σε αυτό το μάθημα. Μην τα παρατάτε!

Υπάρχουν 1250 προτάσεις παραδείγματα στην Ενότητα 1. Όλες οι καταχωρήσεις συνδέονται με ένα αρχείο ήχου. Μπορείτε να κατεβάσετε όλα αυτά τα αρχεία σε ένα πακέτο εδώ.

Oκ το πιασα! Πήγαινε με στο επόμενο μάθημα!  Ή,
Πατήστε εδώ για ένα σετ εργασιών που συνοδεύει αυτό το μάθημα.